dawcy krwi warunki

Test ten okazał się pomocny w serii eksperymentów biochemicznych, które po raz pierwszy zdefiniowały charakterystykę cząsteczki TCGF (36). Następnie wytworzenie mAb reagującego z TCGF umożliwiło pierwsze oczyszczenie miligramowych ilości jednorodnej cząsteczki pojedynczego białka z aktywnością TCGF (37). Przygotowanie oczyszczonego znakowanego radioaktywnie TCGF doprowadziło do identyfikacji receptora na powierzchni komórki dla TCGF (38), który był pierwszym receptorem cytokiny, który ma zostać odkryty, oraz identyfikacji pierwszego mAb specyficznego dla receptora cytokiny (39). Wszystkie te postępy zapoczątkowały nową erę – immunologię molekularną, która rozpoczęła się w latach 80. i nadal trwa. Po raz pierwszy udało się rozróżnić czynnik aktywujący limfocyty (LAF), produkt makrofagowy mitogenny dla limfocytów (40) i TCGF, produkt mitogenny limfocytów T (41). Eksperymenty ujawniły, że LAF promuje proliferację limfocytów poprzez zwiększenie wytwarzania TCGF przez limfocyty T i że TCGF jest prawdziwym mitogenem limfocytów T w pożywce kondycjonowanej przez limfocyty (42, 43). W związku z tym, ponieważ stwierdzono, że LAF funkcjonuje przed TCGF, został przemianowany na IL-1, a TCGF został przemianowany na IL-2, przewidując, że może być jeszcze więcej cząsteczek cytokin jeszcze do odkrycia (43). Termin interleukina został ukuty, aby wskazać, że cząsteczki funkcjonują w celu przenoszenia wiadomości między leukocytami. W związku z tym ważne jest, aby uznać, że pożywka kondycjonowana limfocytowo opisana pierwotnie jako zawierająca czynnik blastogenny musiała zawierać IL-1, IL-2 i CSA, a także wiele innych interleukin, które wciąż pozostawały nieodkryte. W związku z tym konieczne było oczyszczenie każdego pojedynczego składnika i przetestowanie każdego z nich dla różnych opisanych czynności. Warto zauważyć, że charakterystyka molekularna IL-1 pozostawała w tyle za IL-2, głównie dlatego, że test biologiczny dla IL-1, w którym stosowano tymocyty, był bardziej nieporęczny i czasochłonny (3 dni) niż 24-godzinna IL-2. test biologiczny, w którym zastosowano sklonowane limfocyty T. Jest prawdopodobne, że czynnik blastogenny i IL-2 są synonimami, ale ponieważ cząsteczki czynnika blastogennego nigdy nie zostały scharakteryzowane, nie można tego teraz poznać. Kompetencja i progresja cyklu limfocytów T, nowy model do badania proliferacji komórek. Uzbrojeni w te nowe odczynniki molekularne i zrozumienie, że IL-2, a nie antygen, działa w celu promowania postępu cyklu limfocytów T, po raz pierwszy krytyczne determinanty molekularne odpowiedzialne za progresję cyklu komórkowego można określić na poziomie pojedynczej komórki. (44). Za pomocą nowo dostępnego cytometru przepływowego Doreen Cantrell wykazał przekonująco, że każdy limfocyt T limi się w wyniku krytycznej liczby międzycząsteczkowych interakcji między IL-2 i jego receptorem (IL-2R) na powierzchni komórki i że komórka wydaje się zdolna do liczenia. te interakcje molekularne, które zobowiązują się do nieodwołalnej decyzji o replikacji DNA, gdy uzyska wymaganą liczbę trafień receptora. (45, 46). Zapewniło to nowy model systemu do wzrostu komórek i, po raz pierwszy, molekularne wyjaśnienie punktu R. To zrozumienie doprowadziło do spekulacji, że utrata tej znakomitej kontroli cytokiny / receptora dla decyzji o podziale może prowadzić do autonomicznego wzrostu, tj. Raka (47, 48). W innym istotnym postępie, ludzkie klony limfocytów T specyficzne względem antygenu zostały stworzone przez Ellisa Reinherza i współpracowników i wykorzystane do wytworzenia mysich mAb, które doprowadziły do pierwszego opisu TCR, jego składnika sygnalizacyjnego (CD3) i cząsteczek restrykcyjnych MHC CD4 i. CD8 (49). Te wyjątkowe odczynniki komórkowe i molekularne pozwoliły następnie na eksperymenty, w których ustalono, że TCR stymuluje dojrzewające limfocyty T do przejścia przez przejście G0-G1 (tj. Kompetencja), które na poziomie molekularnym manifestowało się poprzez wytwarzanie IL-2. i ekspresja IL-2R
[patrz też: dyżury aptek cieszyn, cards against humanity allegro, kolonoskopia wirtualna ]