ginekolog goliński radom

Podobnie jak u ludzi (39), endogenny mRNA a-MyHC ulega również ekspresji w mięśniach szkieletowych. Profil ekspresji mRNA transgenu a-MyHC w tkankach nie-sercowych również analizowano za pomocą RT-PCR, który wykazał obecność produktu specyficznego dla transgenu 340-pz (Figura 2c) w lewej komorze, lewym przedsionku i mięśniach szkieletowych, ale nie w aorcie, płucach, wątrobie i śledzionie. Tak więc, profil ekspresji mRNA transgenu a-MyHC jest podobny do miana endogennego a-MyHC u królika. Ekspresja białka transgenu w sercu. W celu wykrycia ekspresji białka transgenu w sercu, w nieobecności przeciwciała swoistego dla transgenu, przeprowadzono dwuwymiarową elektroforezę w wysokiej rozdzielczości w połączeniu z immunoblottingiem. Endogenne i transgenowe białka MyHC rozdzielono za pomocą IEF i wykryto je i oznaczono ilościowo za pomocą immunoblottingu przy użyciu specyficznego dla płaszcza przeciwdziałającego przysadce miozyny mAb MF20. Wyniki pokazano na rysunku 3a. Poziom ekspresji białka transgenu był niższy niż poziom endogennego białka a-MyHC w zmutowanych transgenicznych królikach (41% całkowitej puli białka MyHC) i większy niż endogennego białka. -MyHC (55% całości MyHC pula) w transgenicznych królikach dzikiego typu (Figura 3a). Całkowita pula białka MyHC (endogenna + transgen) pozostała niezmieniona i równa wartości w NLM, jak pokazano na Fig. 3b. Figura 3Detekcja ekspresji białka transgenu w sercu. (a) Wykrywanie ekspresji transgenu i endogennych białek a-MycHC za pomocą 2-wymiarowej elektroforezy w żelu o wysokiej rozdzielczości w połączeniu z immunoblottingiem przy użyciu specyficznego antybiotycznego mAb miozyny MF20. Ekstrakty białka miofibrylarnego z ludzkich (znakowanych ludzkim sercem) i nietransgenicznych królików (oznaczone jako NLM) zostały włączone jako kontrole. Ekstrakty białka miofibrylarnego z transgenicznego królika typu dzikiego (a-MyRC-R403) i zmutowanego transgenicznego królika (a-MyRCC-Q403) zastosowano do oddzielenia transgenicznego i endogennego białka. -MyHC przez IEF i do wykrycia przez immunoblotting. Jak pokazano, pojedyncze pasmo 220 kDa jest obecne w panelach reprezentujących ekstrakty białka miofibrylarnego z serc ludzkich i NLM. Przeciwnie, u królików transgenicznych typu dzikiego i zmutowanych, 2 pasma, obydwie wielkości 220 kDa, reprezentujące endogenne i ludzkie białka y -MyHC wykryto metodą immunoblottingu. Bliższe pasmo reprezentuje ekspresję endogennego białka. -MyHC i dystalną ekspresję pasmową białka transgenu. Jak pokazano, poziom ekspresji białka transgenu był wyższy niż poziom endogenny w transgenicznym typie dzikiego (55% całkowitej puli a-MyHC) i niższy niż poziom endogenny w zmutowanym transgenicznym (41% całkowitego (3-MyHC- basen) króliki. (b) Immunoblot całkowitego białka MyHC w sercu wykrytego za pomocą mAb MF20. Ludzkie serce jest włączone jako kontrola pozytywna i nietransgeniczny królik (NLM) jako kontrola negatywna. Jak pokazano, całkowita pula białka MyHC nie różniła się istotnie od transgenicznych królików NLM, typu dzikiego (a-MyYCC-R403) i zmutowanych (y-MyRC-Q403). Przerost serca w transgenicznym królika u -MyHC-Q403. Wyniki pomiarów echokardiograficznych przedstawiono na fig. 4. Średnia (. SD) ST, przedstawiona na fig. 4a, była większa w mutancie (2,8. 0,3 mm; n = 10) w porównaniu z typem dzikim (2,3. 0,3 mm; n = 5) transgeniczne króliki i NLM (2,2. 0,4 mm; n = 4) króliki (P = 0,004). Podobnie, masa PWT i LV również wzrosła w zmutowanych transgenicznych królikach w porównaniu z królikami typu dzikiego i NLM. LVEDD, LVESD i FS (miara funkcji skurczowej) nie różniły się istotnie pomiędzy grupami (ryc. 4b). Rycina 4Średnia grubość ściany komór, wymiary i funkcja. (a) Średnia grubość przegrody międzyprzedmiotowej (ST), grubość ściany tylnej (PWT) i masa lewej komory (masa LV) w nietransgenicznych (NLM), dzikich (R403) i transgenicznych królikach zmutowanych (Q403)
[więcej w: apteka andrychów dyżur, atrofia szyjki macicy, apteka legnica dyżur ]