Mutacje receptorów IGF-I powodujące opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego i poporodowego cd

Po 18 godzinach komórki przemyto, a następnie solubilizowano w N wodorotlenku sodu. Radioaktywność związaną z komórkami mierzono licznikiem gamma. Fosforylacja receptorów IGF-I
Niedobory surowicy fibroblastów eksponowano na stopniowane ilości IGF-1 (Gropep), a wypadkową aktywność kinazy receptorowej oceniano przez ilościowe oznaczanie fosforylacji podjednostki . receptora IGF-1 zgodnie z wcześniej opisanymi metodami. 16 [0107] Lizaty komórkowe poddawano działaniu sodu. – elektroforeza w żelu poliakryloamidowym z użyciem siarczanu dodecylu, a następnie immunoblotting z przeciwciałem specyficznym dla fosforylacji receptora IGF-1 w Tyr1131 (PY1158, BioSource International). Specyficzne prążki białkowe zidentyfikowano metodą chemiluminescencyjną (ECL, Perkin Elmer).
Analiza RNA receptora IGF-I
Zastosowano metodę jednoetapową (RNAzol, Invitrogen) w celu wyizolowania całkowitego RNA z monowarstw fibroblastów skóry od pacjenta 2 oraz z fibroblastów z trzech kontroli dopasowanych do wieku i płci (GM 05565, GM 00498 i GM 05381, Human Genetic Mutant Cell Repository, Coriell Institute of Medical Research, Camden, NJ) i hodowane w identycznych warunkach. RNA uzyskano również z limfocytów krwi obwodowej od matki i pół siostrzanego pacjenta 2. Komplementarny DNA IGF-IR (cDNA) przygotowano przez odwrotną transkrypcję i amplifikowano za pomocą reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR) z użyciem 5 tcgacatccccaacgactatc3 przedni primer i 5 cgaagatgaccagggcgtag3 reverse primer. Produkty PCR klonowano do pCR II-TOPO (Invitrogen), a wstawki potwierdzono przez sekwencjonowanie.
Do analizy miejsca restrykcyjnego genomowy DNA i cDNA, jak również klonowane zmutowane i allele typu dzikiego, amplifikowano za pomocą PCR z użyciem wyżej wymienionych primerów. Produkty PCR trawiono DdeI (New England Biolabs), a uzyskane fragmenty scharakteryzowano za pomocą elektroforezy w żelu agarozowym i barwienia bromkiem etydyny.
Pomiar cytometrii przepływowej w receptorach IGF-I
Fibroblasty z sześciu studzienkowych płytek zawieszono w 0,5 mM buforze EDTA bez trypsyny, przemyto trzykrotnie solą fizjologiczną buforowaną fosforanem zawierającą 0,2% albuminy surowicy bydlęcej, barwioną monoklonalnym przeciwciałem skoniugowanym z fikoerytryną przeciw ludzkiemu receptorowi IGF-1 (R & D Systems), i analizowane za pomocą cytometrii przepływowej (Epics XL, Coulter).
Wyniki
Dwóch pacjentów z mutacjami genu IGF-IR zidentyfikowano wśród 51 dzieci niskiego wzrostu, które dostarczyły DNA do analizy (łącznie kohorty z USA i Niemiec).
Pacjent
Opis przypadku
Rysunek 1. Rycina 1. Rodowód (panel A) i krzywa wzrostu (panel B) dla pacjenta 1. Rodzice pacjenta byli heterozygotyczni pod względem mutacji R108Q (czarnej) lub K115N (szarej) w genie dla insulinopodobnego czynnika wzrostu I chwytnik. Ciężary urodzeniowe i ostateczne wysokości są wskazane w panelu A, podobnie jak liczba odchyleń standardowych poniżej średnich dla tych wartości. Pacjentka otrzymała dwa kursy terapii hormonem wzrostu (GH), zgodnie z tablicą w Panelu B. Dane normatywne dla dziewcząt pochodzą z Narodowego Centrum Statystyki Zdrowia.
Pacjent był produktem nieczyszczącego zrostu, urodzonego przez kobietę gravida 1, para po 38 tygodniach ciąży, powikłaną jedynie słabym wzrostem płodu
[podobne: celiprolol, bromazepam, flexagen ]
[hasła pokrewne: dyżury aptek cieszyn, dyżury aptek krapkowice, pappatore wrocław ]