Podążanie ścieżką sygnałową cytokiny do białaczki: chronologia

Badania w ciągu ostatnich 50 lat ujawniające zdarzenia molekularne, które promują prawidłową cykliczność i przebieg cyklu limfocytów T, doprowadziły do szczegółowego zrozumienia, w jaki sposób działają cytokiny regulujące prawidłową proliferację komórek hematopoetycznych. W tym samym okresie zmiany molekularne i genetyczne wprowadzone przez chromosom Philadelphia w przewlekłej białaczce szpikowej zostały wyjaśnione, a te doprowadziły do zrozumienia, w jaki sposób mutacje, które konstytutywnie aktywują prawidłowe ścieżki sygnałowe cytokiny, mogą powodować nieuregulowaną proliferację komórek i transformację nowotworową. Opierając się na paradygmacie ustalonym przez te dane, nie można wykluczyć, że w przyszłości badacze będą działać zgodnie z hipotezą, że transformacja dodatkowych komórek i tkanek będzie miała podobną patogenezę. Wprowadzenie Obecne rozumienie leukemogenezy ewoluowało przez prawie 50 lat, włączając wkład naukowy z wielu różnych dyscyplin naukowych. Rzeczywiście, 50 lat temu całkowity brak wiedzy na temat mechanizmów molekularnych zaangażowanych w regulację dojrzewania, wzrostu i różnicowania normalnych komórek krwiotwórczych sprawił, że zrozumienie tego, co może być odpowiedzialne za białaczkę, było po prostu niemożliwe. W tym czasie, ponieważ komórki białaczkowe miały mikroskopijną morfologię niedojrzałych komórek progenitorowych, większość hematologów zgadza się z poglądem, że podstawowym problemem w białaczce jest zatrzymanie dojrzewania, a nie utrata normalnej kontroli wzrostu komórek. Jednak teraz zdaliśmy sobie sprawę, że komórki tworzące organizmy metazoan są regulowane z zewnątrz poprzez cząsteczki cytokin, które kierują ich zachowaniem proliferacyjnym. Wykazano, że cytokiny i ich receptory, szlaki sygnałowe i aktywatory transkrypcyjne działają jako mediatory ekspresji w komórce w limfocytach T, które stały się układem modelowym do badania normalnej proliferacji komórek krwiotwórczych. Niezależne badania, które przeprowadzono równolegle w ciągu ostatnich 50 lat, wykazały, że białaczki są wynikiem mutacji w genach kodujących kluczowe cząsteczki, które uzurpują normalną ścisłą zależną od cytokiny / receptora cyfrową kontrolę decyzji komórek krwiotwórczych o ekspansji proliferacyjnej. Spośród różnych rodzajów białaczek rozpoznawanych na podstawie ich przebiegu klinicznego (tj. Ostrego lub przewlekłego) i morfologii komórkowej (tj. Mieloidalnej lub limfoidalnej), nasze zrozumienie patogenezy przewlekłej białaczki szpikowej (CML) jest obecnie najbardziej kompletne i jest w ten sposób skupiamy się na tym przeglądzie. W tym momencie trzeba kronikarzować najważniejsze odkrycia, które doprowadziły do naszego obecnego zrozumienia sygnałów kontrolujących wzrost zarówno normalnych komórek krwiotwórczych, jak i komórek CML (patrz: chronologia białaczki), aby ujawnić nie tylko to, co teraz wiemy, ale jak i dlaczego doszliśmy do naszej obecnej wiedzy, a także kto był odpowiedzialny. Jest to opowieść o tym, jak rozwija się nauka dzięki wkładom z pól bez widocznych początkowych połączeń. Pomimo długiego odstępu czasu, zgromadzone dane ustanawiają paradygmat, że mutacyjne uzurpowanie normalnej regulacji wzrostu komórek stanowi podstawę złośliwej transformacji wielu, jeśli nie wszystkich, innych komórek i tkanek. Wynika z tego, że ujawnienie cząsteczek cytokin i ich receptorów, które dostarczają kluczowych sygnałów w celu promowania postępu cyklu komórkowego w każdym typie komórki i tkanki, umożliwi opracowanie skutecznych terapii dla innych nowotworów. Lata sześćdziesiąte: proliferujące limfocyty, nieprawidłowe chromosomy, cykle komórek 3T3 oraz wirusowe i komórkowe protoonkogeny We wczesnych latach: proliferujące limfocyty i czynniki mitogenne
[hasła pokrewne: atrofia szyjki macicy, dyżury aptek cieszyn, kolonoskopia wirtualna ]