Porównanie schematów czterech leków i par sekwencji sekwencyjnych trzech leków jako początkowej terapii zakażenia HIV-1 cd

Oporność genotypowa została określona przez nabycie mutacji, które nadawały określoną oporność na lek zgodnie z wytycznymi producenta (wersja 4.0) w momencie niepowodzenia pierwszego lub drugiego schematu w grupach 1, 2, 3 i 4 lub w pierwszym reżim w grupach 5 i 6. Analiza statystyczna
Ogólne metody porównywania w odniesieniu do pierwotnego punktu końcowego i powiązanych drugorzędowych punktów końcowych czasu do zdarzenia są opisane przez Robbins i wsp. 6. W porównaniu strategii z trzema lekami wystąpiła znacząca interakcja między kombinacją analogi nukleozydów stosowane w początkowym reżimie i stosowanie nelfinawiru lub efawirenzu w początkowym reżimie. Z tego powodu przedstawiamy oddzielne porównania między schematami czterech leków i strategiami trzech leków rozpoczynając od schematów zawierających efawirenz lub nelfinawir zgodnie z kombinacją stosowanych analogów nukleozydów. Odnotowaliśmy znaczące interakcje. Dlatego poziom istotności dla testowania hipotez i oszacowania przedziałów ufności został skorygowany do 0,0125, odzwierciedlając wyniki czterech różnych porównań odnoszących się do tego samego głównego celu.9 Indywidualne przedziały ufności zostały obliczone na 98,75 procent i są zgłaszane jako skorygowane 95 procent przedziały ufności.
Dokonano porównań post hoc między grupami otrzymującymi cztery leki i tymi otrzymującymi dwa schematy trzech leków w odniesieniu do czasu do supresji wirusa i występowaniem niewydolności reżimu, któremu towarzyszyła genotypowa oporność na lek. Dodatkowe analizy post hoc uwzględniały efekty toksyczne podczas leczenia dwoma pierwszymi schematami badań w grupach 1, 2, 3 i 4 oraz podczas leczenia schematem pojedynczego badania w grupach 5 i 6. Oceny post hoc, czy zagrożenie pierwszej toksycznej Efekt zmieniony w czasie został przeprowadzony za pomocą testów ilorazu wiarygodności porównujących modele Weibulla z wykładniczymi modelami przeżycia. Badawcze analizy podgrup w zakresie pierwotnych i pokrewnych drugorzędowych punktów końcowych zgodnie z liczbą komórek CD4 w linii podstawowej przeprowadzono w następujących wcześniej opisanych podgrupach: osobnicy z mniej niż 200 komórkami CD4 na milimetr sześcienny, ci z 200 do 350 komórek na milimetr sześcienny i te, które mają ponad 350 komórek na milimetr sześcienny.4,5 Zgłoszone przez samego pacjenta przestrzeganie zostało podsumowane jako procent przepisanego schematu pobranego podczas zaplanowanych okresów pobierania próbek w ciągu pierwszych 32 tygodni badania.
Wyniki
Charakterystyki poziomu bazowego
Do analizy włączono 980 osób: po 155 w grupach 1, 2, 3 i 4, 178 w grupie 5 i 182 w grupie 6. Łącznie 898 badanych zostało zapisanych do Stanów Zjednoczonych, a 82 do Włoch. Mediana wieku wynosiła 36 lat, a 82 procent badanych stanowiły mężczyźni. Mediana wyjściowego poziomu RNA HIV-1 w osoczu wynosiła 4,9 log10 kopii na mililitr, a mediana liczby komórek CD4 wynosiła 278 na milimetr sześcienny. Grupy leczenia były dobrze wyważone pod względem cech linii podstawowej (patrz Dodatek Dodatek 1, dostępny wraz z pełnym tekstem tego artykułu na stronie www.nejm.org).
Kontynuacja badania i przestrzeganie zaleceń
Mediana czasu obserwacji wynosiła 28 miesięcy, a mediana czasu leczenia badanym lekiem wynosiła 27 miesięcy
[podobne: busulfan, teosyal, buprenorfina ]
[hasła pokrewne: przepuklina przeponowa objawy, mefedron opinie, atrofia szyjki macicy ]