Prozac na kanapie: Przepisywanie płci w erze cudownych leków

Prozac na kanapie jest kreatywnym, inteligentnym i prowokującym wyzwaniem dla poglądu, że psychiatria biologiczna zastąpiła psychoanalizę jako dominujący model terapeutyczny w psychiatrii. Śledząc terapie depresji, lęku i innych chorób psychicznych od 1950 do początku XXI wieku, psychiatra Jonathan Metzl buduje argument, że historia Freuda jest w szczególności historią Prozac , pokazując, jak psychoanalityczne tematy i psychoanalityczne pojęcia płci pojawiają się w reprezentacjach psychiatrii biologicznej. Czyni to poprzez uważne czytanie przedstawień leków psychotropowych w popularnych magazynach informacyjnych i modowych od połowy lat pięćdziesiątych do wczesnych lat sześćdziesiątych (np. Newsweek, Time i Cosmopolitan), w reklamach psychofarmaceutycznych z czasopisma fachowe od 1964 r. do 1997 r. (np. American Journal of Psychiatry and Archives of General Psychiatry) oraz wybrane dzieła literatury amerykańskiej w latach 1990-2002 (zwane prozacowymi narracjami ). Okresy te odpowiadają w przybliżeniu czasom świetności trzech amerykańskich cudownych narkotyków psychiatry – Miltown, Valium i Prozac. Książka ma sześć rozdziałów. W pierwszym, Metzl rozwija intrygujące założenie, że przejście od psychoanalizy do psychiatrii biologicznej było i jest niekompletne, poprzez ujawnienie tych części poprzedniego reżimu, które pozostają po imigracji po zmianie. . . [i to] może rządzić formą i funkcją reżimu, który ma na to miejsce. Metzl konstruuje swoją argumentację za pomocą fascynującego kompendium obrazów drukowanych, które pokazują, w jaki sposób konstrukty psychoanalityczne i biologiczne są często podobnie zaangażowane w zachowanie tradycyjnych ról płciowych i w jaki sposób zastosowania leków psychotropowych często przenoszą cały kulturowy i społeczny bagaż paradygmatu psychoanalitycznego .
Jeśli czytelnicy potrzebują odświeżenia w różnych orientacjach teoretycznych, które psychiatria przyjęła w ciągu ostatniego półwiecza, Metzl śledzi domniemany koniec psychoanalizy od 1955 roku do chwili obecnej. W kolejnych rozdziałach bada małżeństwo matek i lekarstw poprzez retorykę Miltown, pierwszego cudownego leku psychofarmakologicznego w Ameryce , pokazując, jak w wizualnej budowie cierpliwości w reklamie kobieca zdrowa psychika była związana ze stanem cywilnym, a choroba psychiczna została przedstawiona jako zagrożenie dla rodziny nuklearnej . Jego analiza Prozacu przedstawiona w popularnych wspomnieniach, takich jak Prozac Nation Elizabeth Wurtzel (New York: Riverhead, 1995) oraz w powieści Prozac Highway Persimmon Blackbridge (Vancouver, BC, Kanada: Press Gang, 1997) jest szczególnie pouczająca. W konkluzji Metzl rzuca wyzwanie psychiatrii, aby ujawniała swoje własne synapsy i dendryty z taką samą mocą, z jaką eksponowała swoje pacjentki. . . [i] stać się bardziej świadomymi swoich własnych, wyjątkowo stronniczych pozycji widzów.
Prozac na kanapie to intrygująca i trudna praca stojąca na skrzyżowaniu medycyny, historii, kultury i gender studies . Metzl – który posiada tytuł doktora. w amerykańskich studiach i kieruje programem w kulturze, zdrowiu i medycynie na Uniwersytecie w Michigan, oprócz oglądania pacjentów – pisze dla publiczności gotowej myśleć poza tradycyjnymi kategoriami i angażować się w poważną krytykę kulturową Jego argumenty krzyżują się z dyscyplinami akademickimi, a czytelnicy przyzwyczajeni do tradycyjnego dyskursu medycznego mogą czasem zmagać się z teoretycznymi perspektywami i językiem Metzl, które czerpią z kulturoznawstwa. Ale dla tych, którzy szukają świeżej perspektywy, i którzy są gotowi przyjąć swoje założenia, ta książka będzie prawdziwą edukacją i przyjemnością czytania.
Delese Wear, Ph.D.
Northeastern Ohio University College of Medicine, Rootstown, OH 44278
[email protected] edu
[patrz też: bikalutamid, Leukocyturia, diltiazem ]
[podobne: przepuklina przeponowa objawy, mefedron opinie, atrofia szyjki macicy ]